ایثار، مقدم داشتن دیگری بر خود است، چه در مسائل مالی و چه در موضوع جان.
این صفت نیک یکی از خصلتهای ارزشمند اخلاقی است که در قرآن کریم و روایات، مورد ستایش فراوان است و از وارستگی انسان از «خودخواهی» سرچشمه میگیرد.
قرآن از مومنانی یاد میکند که با آن که خودشان نیازمندند، دیگران را بر
خویشتن مقدم میدارند: «و یُوثِروُنَ عَلی اَنفُسِهِم وَ لَو کانَ بِهِم
خَصاصَةٌ. (1)
گذشتن از خواستههای خود و نیز چشم پوشیدن از آنچه مورد علاقه انسان است،
به خاطر دیگری و در راه دیگری «ایثار» است. اوج ایثار، ایثار خون و جان
است. ایثارگر، کسی است که حاضر باشد هستی و جان خود را برای دین خدا فدا
کند، یا در راه رضای او از تمنیّات خویش بگذرد.
در صحنه عاشورا، نخستین ایثارگر، سیدالشهدا علیهالسلام بود که حاضر شد
فدای دین خدا گردد و رضای او را بر همه چیز برگزید و از مردم نیز خواست
کسانی که حاضرند خون خود را در این راه نثار کنند، و با او همسفر کربلا
شوند. (2)
برچسب : پیام های اخلاقی زیبا,پیام های اخلاقی,پیام های اخلاقی سوره حجرات,پیام های اخلاقی برای دانش اموزان,پیام های اخلاقی قرآن,پیام های اخلاقی و تربیتی,پیام های اخلاقی کوتاه,پیام های اخلاقی برای کودکان,پیام های اخلاقی عاشورا,پیام های اخلاقی ورزشی, نویسنده : dpoodeh5 بازدید : 167